جوش بد؟ بیایید ببینیم چه عواملی بر آن تأثیر می گذارد

قابلیت جوشکاری مواد فلزی به توانایی مواد فلزی برای به دست آوردن اتصالات جوشی عالی تحت فرآیندهای جوشکاری خاص، از جمله روش های جوشکاری، مواد جوشکاری، مشخصات جوشکاری و اشکال ساختار جوش اشاره دارد.اگر فلزی بتواند از فرآیندهای جوشکاری رایج تر و ساده تر برای به دست آوردن اتصالات جوشی عالی استفاده کند، در نظر گرفته می شود که این فلز عملکرد جوش خوبی دارد.جوش پذیری مواد فلزی به طور کلی به جوش پذیری فرآیندی و جوشکاری خدماتی تقسیم می شود.

روند دبلیوسالخوردگی: آربه توانایی به دست آوردن اتصالات جوشی عالی و بدون نقص تحت شرایط خاص فرآیند جوشکاری اشاره دارد.این خاصیت ذاتی فلز نیست، بلکه ارزیابی بر اساس روش جوشکاری خاص و اقدامات فرآیندی خاص است.بنابراین، فرآیند جوش پذیری مواد فلزی ارتباط نزدیکی با فرآیند جوش دارد.

سرویس دبلیوسالخوردگی: آرنشان دهنده درجه ای است که اتصال جوش داده شده یا کل سازه با عملکرد خدمات مشخص شده در شرایط فنی محصول مطابقت دارد.عملکرد سرویس به شرایط کاری سازه جوش داده شده و الزامات فنی ارائه شده در طراحی بستگی دارد.معمولاً شامل خواص مکانیکی، چقرمگی در دمای پایین، مقاومت در برابر شکست شکننده، خزش در دمای بالا، خواص خستگی، استحکام استقامت، مقاومت در برابر خوردگی و مقاومت در برابر سایش است.به عنوان مثال، فولادهای زنگ نزن s30403 و s31603 که معمولاً مورد استفاده قرار می گیرند، مقاومت در برابر خوردگی عالی دارند و فولادهای دمای پایین 16MnDR و 09MnNiDR نیز چقرمگی خوبی در دمای پایین دارند.

عوامل موثر بر جوش پذیری مواد فلزی

1. مداخلی افبازیگران

مواد شامل فلز پایه و مواد جوشکاری است.در شرایط جوشکاری یکسان، عوامل اصلی تعیین کننده قابلیت جوشکاری فلز پایه، خواص فیزیکی و ترکیب شیمیایی آن است.

خواص فیزیکی: مانند نقطه ذوب، هدایت حرارتی، ضریب انبساط خطی، چگالی، ظرفیت حرارتی و سایر عوامل فلز بر فرآیندهای چرخه حرارتی، ذوب، تبلور و تبدیل فاز تأثیر می‌گذارد، به طوری که جوش‌پذیری را تحت تأثیر قرار می‌دهد.فولاد ضد زنگ و سایر مواد با رسانایی حرارتی کم دارای گرادیان دمایی زیاد، تنش پسماند بالا و تغییر شکل زیاد در حین جوشکاری هستند.

از نظر ترکیب شیمیایی، تاثیرگذارترین عنصر کربن است، یعنی میزان کربن موجود در فلز، جوش پذیری آن را تعیین می کند.بسیاری از عناصر آلیاژی دیگر در فولاد نیز برای جوشکاری مناسب نیستند، اما تأثیر آنها به طور کلی بسیار کمتر از کربن است.با افزایش محتوای کربن در فولاد، تمایل به سخت شدن افزایش و انعطاف پذیری کاهش می یابد که به راحتی ترک های جوشکاری ایجاد می شود.

2 .پراس افبازیگران

عوامل فرآیند شامل روش جوشکاری، پارامترهای فرآیند جوشکاری، ترتیب جوشکاری، پیش گرمایش، عملیات حرارتی پس از جوشکاری و عملیات حرارتی پس از جوشکاری است.روش‌های جوشکاری عمدتاً از دو جنبه تأثیر زیادی بر جوش‌پذیری دارند: ویژگی‌های منبع حرارت و شرایط حفاظت.

با تنظیم پارامترهای فرآیند جوشکاری، انجام سایر اقدامات فرآیندی مانند پیش گرم کردن، پس گرمایش، جوشکاری چند لایه و کنترل دمای بین لایه، می توان چرخه حرارتی جوشکاری را تنظیم و کنترل کرد تا قابلیت جوشکاری فلز را تغییر دهد.اگر اقداماتی مانند پیش گرم کردن قبل از جوشکاری یا عملیات حرارتی پس از جوشکاری انجام شود، امکان دستیابی به اتصالات جوشی بدون نقص ترک و برآورده کردن الزامات عملکرد خدمات کاملاً امکان پذیر است.

3. اسساختاری افبازیگران

این عمدتاً به شکل طراحی ساختار جوش و اتصال جوش داده شده، مانند تأثیر شکل ساختاری، اندازه، ضخامت، شکل شیار اتصال، آرایش جوش و شکل مقطع بر جوش‌پذیری اشاره دارد.تأثیر آن عمدتاً در انتقال حرارت و حالت نیرو منعکس می شود.ضخامت صفحه مختلف، شکل اتصال یا شکل شیار دارای جهت سرعت انتقال حرارت و سرعت انتقال حرارت متفاوت است که بر جهت تبلور و رشد دانه حوضچه مذاب تأثیر می گذارد.

4. اسخدمات سیشرایط

این به دمای کار، شرایط بار و محیط کار سازه جوش داده شده در طول سرویس اشاره دارد.این محیط کاری و شرایط عملیاتی مستلزم آن است که ساختار جوش داده شده دارای عملکرد سرویس مربوطه باشد.هرچه شرایط سرویس سخت‌تر باشد، الزامات کیفی برای اتصالات جوشی بالاتر است و اطمینان از جوش‌پذیری مواد دشوارتر است.