عناصر آلیاژی فولاد دوبلکس

عناصر آلیاژی در فولادهای ضد زنگ دوبلکس عمدتا Cr ، Mo ، N و Ni است.نقش آنها در فولادهای دوبلکس به شرح زیر است.

1. کروم

فولاد حاوی حداقل٪ Cr برای تشکیل یک فیلم انفعال پایدار است که از فولاد در برابر خوردگی جوی محافظت می کند.

مقاومت به خوردگی فولاد ضد زنگ با افزایش Cr افزایش می یابد.

Cr یک عنصر فریت است ، که می تواند سازمان آهن را با شبکه مکعب بدن محور ایجاد کند اما همچنین می تواند توانایی آنتی اکسیدانی فولاد را در دمای بالا بهبود بخشد.

2. مولیبدن

Mo یک عنصر فریت ساز است ، که همچنین باعث شکل گیری فازهای بین فلزی می شود.

بنابراین ، محتوای Mo معمولاً در فولادهای زنگ نزن آستنیتی کمتر از 5/7 درصد و در فولادهای دوبلکس کمتر از 4 درصد است.

3. نیتروژن

N مقاومت فولادهای زنگ نزن آستنیتی و دوبلکس را در برابر خوردگی حفره و شکاف افزایش می دهد و می تواند مقاومت فولاد را به میزان قابل توجهی افزایش دهد و یکی از م elementsثرترین عناصر برای تقویت محلول است.

عنصر N ضمن افزایش مقاومت فولاد ، مقاومت فولادهای زنگ نزن آستنیتی و دوبلکس را نیز افزایش می دهد ، تشکیل فازهای بین فلزی را کند می کند ، به فولاد ضد زنگ دوبلکس زمان کافی برای پردازش و ساخت می دهد و تمایل به ایجاد فازهای سیگما را خنثی می کند. به Cr و Mo بالا

N یک عنصر آستنیتی قوی است که می تواند تا حدی جایگزین Ni در فولادهای ضد زنگ آستنیتی شود و N که نزدیک به حد حلالیت است ، به فولادهای ضد زنگ دوبلکس اضافه می شود تا تعادل فاز با Ni تنظیم شود.

4. نیکل

Ni عنصری است که سازمان آستنیتی را تثبیت می کند.افزودن نیکل به آلیاژهای مبتنی بر آهن باعث می شود که فولاد ضد زنگ از یک ساختار بلور مکعب بدن محور (فریت) به یک ساختار بلور مکعب صورت محور (آستنیت) تبدیل شود.

Ni تشکیل یک فاز بین فلزی را به تأخیر می اندازد ، اما به همان اندازه که N. Ni یک تثبیت کننده خوب فاز بین فلزی است ، موثر نیست.